میلک، داستان واقعی یک سیاستمدار همجنسگرای آمریکایی

شاون پن، به اعتقاد منتقدین سینمایی، از هم اکنون به عنوان بهترین بازیگر در مسیر گرفتن جایزه دیگری است که به جوایز پیشین او اضافه خواهد شد.

این بار به خاطر بازی در نقش هاروی میلک، نخستین سیاستمدار همجنسگرای آمریکا، در فیلمی به همین عنوان ساخته گاس ون سنت و بر اساس یک داستان واقعی درباره سیاستمداری که به طور آشکارا به همجنسگرایی خود اعتراف کرد و بعد نیز توانست به یک مقام مهم شهری در صحنه سیاست آمریکا دست پیدا کند.

زمانی که هاروی میلک در دهه ۷۰ میلادی از زادگاه خود در نیویورک به شهر سان فرانسیسکو نقل مکان کرد، این منطقه از کرانه های غربی آمریکا هنوز به مرکز فعالیت های فرهنگی و سیاسی همجنسگرایان آمریکا تبدیل نشده بود.

هاروی میلک پس از بازکردن یک مغازه فروش دوربین های عکاسی با کمک همسایه ها و دوستان خود در خیابان معروف «کاسترو»، با یک انرژی بی پایان تبدیل به فعال حقوق شهروندان همجنسگرا در این محله شد و از آنجا شروع به سازماندهی برای مبارزه با تبعیضات جنسیتی کرد

.

میلک در سال ۱۹۷۷ پس از چندین بار نامزدی برای رسیدن به مقام هیئت حاکمه شهر سان فرانسیسکو بالاخره توانست به این مقام دست پیدا کند.

دن وایت، شخص دیگری بود که به عنوان ناظر و سرپرست در شهرداری به این مقام برگزیده شده بود اما حضور او در نتیجه توجه و قدرت سیاسی ای که همتای همجنسگرای او در صحنه سیاست شهری سان فرانسیسکو پیدا کرده بود رنگ باخته بود.

پیش از پایان نخستین سال خدمت میلک و وایت در شهرداری سان فرانسیسکو، دن وایت با یک اسلحه وارد محل شده و هاروی میلک و شهردار سان فرانسیسکو، جورج ماسکونی را به قتل رساند.

در شب این قتل ها بیش از ۳۰ هزار تن درحالیکه شمع هایی به دست داشتند در خیابان های سن فرانسیسکو به یاد هاروی میلک به راهپیمایی و تظاهرات آرام پرداختند.

کارگردان فیلم میلک، گاس ون سنت می گوید: «این فیلم درباره مردی است که می دانست چگونه تحسین دیگران را برانگیزد.»

ون سنت می گوید: « به نظر من این فیلم درکل تصویری است از شکل گیری یک جنبش مردمی و یک سازمان سیاسی که توانست موجب ایجاد تغییرات قابل توجهی در جامعه خود شود. میلک این کار را کرد و پیام فیلم این است که هرکسی که بخواهد می تواند همین کار را بکند.»

در فیلم میلک، ون سنت فیلم های مستند از روی وقایع حقیقی را وارد صحنه های ساختگی کرده است و شان پن هم می گوید او با وجود مقدار زیادی منابع از جمله فیلم مستند برنده جایزه اسکار سال ۱۹۸۴ درباره هاروی میلک توانسته پرتره زنده ای از این شخصیت را خلق کند.

شاون پن می گوید: « این فیلم مستند و فیلم های نمایش داده نشده دیگر بسیار به من کمک کردند تا بتوانم شخصیت میلک را پیدا کنم. بهترین کار این بود که شبانه روز این فیلم ها را نگاه کنم. درست مثل اینکه یک موسیقی را در زمینه کارهای روزانه خود مرتب گوش کنید. من همین کار را کردم بدون اینکه فکر کنم. پس از مدتی شما دیگر می توانید با آن به رقص در آیید.»

پن می گوید: « اما مهمترین بخش هاروی میلک برای من به عنوان یک بازیگر همان خود هاروی میلک بود. »

جاش برولین، همبازی شاون پن در نقش دن وایت می گوید او می خواست که شخصیتی بیشتر از فردی که ماشه را کشیده است به تماشاگر ارائه کند:« برای من چیزی که اهمیت داشت این بود که نشان بدهم چطور این آدم تبدیل به یک آدمکش می شود و چطور به آن نقطه ای می رسد که تصمیم می گیرد ماشه را بکشد.»

فیلم میلک در شهر سان فرانسیسکو فیلم برداری شده است و کارگردان فیلم حتی توانست از همان مغازه دوربین فروشی خیابان کاسترو، جایی که هاروی میلک بیش از ۳۵ سال پیش در آنجا مستقر شد، برای صحنه های فیلم استفاده کند.

علاوه بر بازیگران برجسته ای چون جیمز فرانکو و امیل هرش، بسیاری از بازیگران و سیاهی لشگرهای فیلم را دوستان، همکاران و دوستداران هاروی میلک تشکیل می دهند.

بریتنی اسپیرز، آلبوم تازه سیرک و ترانه ای در صدر فهرست بیلبورد

 

بریتنی اسپیرز، سوپراستار موسیقی پاپ آمریکا که سال گذشته به خاطر مسائل و مشکلات خانوادگی تبدیل به جنجالی ترین چهره خبری روز شده بود یکبار دیگر به عنوان داغ ترین چهره موسیقی مطرح شده است.

این بار بریتنی اسپیرز آلبوم جدیدی به نام سیرک را به بازار ارائه داده است که بخش هایی از موزیک ویدیوی مربوط به آن همزمان با اجرای برنامه ای با شرکت بریتنی از شبکه های مختلف تلویزیونی جهان از جمله ام تی وی در آمریکا پخش شد. در این برنامه هم چنین فیلم مستندی درباره وقایع اخیر زندگی و چهره واقعی بریتنی اسپیرز برای هواداران این ستاره موسیقی پاپ پخش شد که در آن بریتنی اعمال و رفتار جنجال برانگیز خود در ماه های گذشته را توجیه کرده است.

آلبوم «سیرک» که پیش از پخش در آمریکا ابتدا در اروپا و استرالیا منتشر شده است مقدمه ای است برای تور جهانی تازه ای که در بهار ۲۰۰۹ با شرکت بریتنی اسپیرز آغاز خواهد شد.

اولین ترانه آلبوم سیرک به نام «وومنایزر» یا « زن باره» که برای نخستین بار از یک برنامه تلویزیونی بریتانیایی پخش شد هم اکنون در صدر ۱۰۰ ترانه محبوب فهرست بیلبورد قرار دارد { گفتنی است که وی در این کلیپ کاملا لخت است ولی زاویه دوربین خیلی جاها رو پوشونده }

بریتنی اسپیرز که در پی مشکلات طلاق و کوشش برای بدست آوردن حق حفاظت از دو فرزندش دچار ناراحتی های روحی شده بود با انتشار آلبوم تازه خود راه تازه ای برای بازگشت به زندگی حرفه ای و شهرت بازکرده است؛ بازگشتی ناگهانی و غیرمترقبه برای طرفداران این خواننده که سال گذشته به خاطر رانندگی بدون داشتن گواهینامه معتبر به دادگاه فرستاده شد.

بریتنی اسپیرز همچنین پس از آنکه دو روز در یک آسایشگاه روانی به سر برد موهای خود را از ته تراشید و بارها و بارها عکس های او در شرایط نامساعد روحی و برخورد با پاپاراتزی در مجلات جنجالی هنری به چاپ رسید.

بریتنی اسپیرز ۲۷ ساله که دریک خانواده فقیر در ایالت میسی سی پی به دنیا آمده است به طور اتفاقی با شرکت در یک برنامه تلویزیونی یافتن ستارگان جدید وارد عالم موسیقی شد.

او در سال های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ در برنامه تلویزیونی کلوپ میکی ماوس بازی کرد و مدتی بعد با خواندن ترانه ای به نام « یکبار دیگر» و بازی در ویدیوی این ترانه در نقش یک دختربچه سکسی در لباس مدرسه به معروفیت جهانی رسید.

آلبوم یکبار دیگر که در آن زمان در سال ۱۹۹۹ در صدر۲۰۰ آلبوم فهرست بیلبورد قرار گرفت مورد انتقاد شدید مجله معتبر موسیقی رولینگ استون قرارگرفت که آلبوم اسپیرز را این گونه توصیف کرد:« این همان نوع موسیقی بدون روح و سطحی است که در سراسر مملکت در صدر فهرست های ایالتی قرار می گیرد، اما مفهومی بیشتر از یک آدامس بادکنکی جویده شده برای شنونده ندارد.»

بریتنی اسپیرز امروز یکی از هشت خواننده زن با بیشترین تعداد فروش آلبوم در آمریکا به شمار می رود.

       

همشهری کین بهترین فیلم مجله کایه دو

در حالی که کاربران سایت IMDB دو فیلم رستگاری در شاوشنگ ( The Shawshank Redemption ) و پدر خوانده 1 ( The Godfather ) را به طور مشترک با نمره 9.1 در رده اول فیلم های تاریخ سینما قرار دادند, منتقدان مجله معتبر فرانسوی «کایه دو سینما» فهرست 100 فیلم برتر تاریخ سینما را از نگاه خود منتشر کردند که شاهکار سال 1941 اورسن ولز همشهری کین ( Citizen Kane ) که در IMDB رتبه 25 را داراست را در صدر آن قرار دارد.

به گزارش ایندیپندنت «همشهری کین» که اولین فیلم بلند ولز است، داستان یک جوان آرمانگرای ثروتمند را به تصویر می‌کشد که رسوایی و فساد او را به پیرمردی منزوی و پشیمان تبدیل می‌کند.

رده دوم این فهرست به طور مشترک از آن فیلم 1955 «شب شکارچی» ساخته چارلز لاتن با بازی رابرت میچم و فیلم فرانسوی «قاعده بازی» (ژان رنوار، 1939) شد. «طلوع» (فریدریش ویلهلم مورنا، 1927) با حضور جرج اوبراین و جنت گینور و «آتالانت» (ژان ویگو، 1934) با بازی ژان داسته، دیتا پارلو و میشل سیمون رده‌های چهارم و پنجم فهرست کایه دو سینما را به خود اختصاص داده‌اند.

فهرست مجله «کایه دو سینما» این ماه در قالب یک کتاب مصور و توصیفی منتشر شد و فیلم‌های این فهرست را 76 کارگردان، منتقدان و دست اندرکاران سینمای فرانسه انتخاب کرده‌اند. تمام 100 فیلم انتخاب شده از پنجشنبه پیش تا ژوئیه سال آینده در پاریس نمایش داده می‌شود.

بیشتر فیلم‌های انتخاب‌شده از سوی کایه دو سینما، آمریکایی هستند و بسیاری از فیلم‌های فرانسوی نیز در فهرست 100 فیلم برتر این مجله دیده می‌شود، اما حتی یک فیلم بریتانیایی نیز در این فهرست حضور ندارد.

مجله «کایه دو سینما» که به جرات تاثیرگذارترین مجله سینمایی تاریخ مطبوعات است، فیلم‌هایی از آلمان، ایتالیا، اسپانیا، روسیه، سوئد، هند و ژاپن را نیز انتخاب کرده‌ است.

در فهرست فیلم‌های منتخب کایه دو سینما هیچ اشاره‌ای به «لارنس عربستان» دیوید لین نشده و این در حالی است که فیلم لین در فهرست 100 فیلم برتر تاریخ سینما که از سوی موسسه فیلم آمریکا در هالیوود منتشر شد، رده هفتم را از آن خود کرد. هیچ فیلمی از پیتر گرین‌اوی یا کن لوچ فیلمسازان بریتانیایی نیز در فهرست حضور ندارد.

آلفرد هیچکاک و چارلی چاپلین نیز که متولد بریتانیا هستند، تنها با فیلم‌های آمریکایی خود در این فهرست دیده می‌شوند. ژان میشل فردون سردبیر کایه دو سینما حضور نداشتن فیلم‌های بریتانیایی در فهرست 100 فیلم برتر به انتخاب این مجله را «در خور توجه» اما «غیرعمدی» دانست و گفت: این مساله نه به خاطر نگاه ضدبریتانیایی، بلکه ناشی از انتخاب‌های فردی 76 نفر از دست‌اندرکاران سینما در فرانسه است.  

هیات داوران کایه دو سینما چهار فیلم فرانسوی را در فهرست 20 فیلم اول فهرست گنجانده‌اند. «آواز در باران» 1952 که به جرات کلاسیک‌ترین فیلم موزیکال آمریکایی تاریخ سینماست و دو وسترن معروف «جویندگان» (جان فورد ،‌ 1956) و «ریو براوو» (هوارد هاکس، 1959) نیز در میان 20 فیلم اول هستند.

کایه دو سینما به جرات روشنفکرترین مجله سینمایی است و چند نویسنده و منتقد معروف آن از جمله ژان لوک گدار ، فرانسوا تروفو ، کلو شابرول و ژاک ریوت چند سال پس از آغار انتشار این مجله در اوایل دهه 1950 فیلمسازانی مطرح شدند.
فهرست 20 فیلم اول فهرست 100 فیلم برتر تاریخ سینما به انتخاب کایه دو سینما به شرح زیر است:

1- «همشهری کین»، 1941، اورسن ولز     در IMDB رتبه 25
2- «شب شکارچی»، 1955، چارلز لاتن    
2-  «قاعده بازی»، 1939، ژان رنوار
4-  «طلوع»، 1927، فریدریش ویلهلم مورنا
5- «آتالانت»، 1934، ژان ویگو

6- M، 1931، فریتس لانگ
7- «آواز در باران»، 1952، جین کلی و استنلی دانن
8- «سرگیجه»، 1958، آلفرد هیچکاک
9- «بچه‌های بهشت»، 1945، مارسل کارنه
9- «جویندگان»، 1956، جان فورد

12- «حرص»، 1924، اریک فون استروهایم
12- «ریو براوو»، 1959، هوارد هاکس
12- «بودن یا نبودن»، 1942، ارنست لوبیچ
14- «داستان توکیو»، 1953، یاسوجیرو اوزو
15- «تحقیر»، 1963، ژان لوک گدار

16- «اوگتسو مونوگاتاری»، 1953، کنجی میزوگوشی
16- «روشنایی‌های شهر»، 1931، چارلی چاپلین
16- «جنرال»، 1927، باستر کیتن
16- «نوسفراتو، یک سمفونی وحشت»، 1922، فریدریش ویلهلم مورنا
16- «اتاق موسیقی»، 1958، ساتیاجیت رای